ใบปลิวฉบับพิเศษ ถึงโฮจิมินฮ์, 2025

สวัสดี วันนี้เรามาโชว์ความเป็น Gen Y กันดีกว่า โดยการโพสบันทึกส่วนตัวที่ผ่านการคิดมาแล้วลงเฟสบุ๊คซะหน่อย จริงๆ เฟสบุ๊คนี่เหมาะกับการจดบันทึกมากเลยเนอะ ไม่เหมือนแพลตฟอร์มอื่นๆ เช่น X, IG ที่เน้นความสั้น กระชับ. เฟสบุ๊คเหมือนเสาไฟ ที่มีใบปลิวปะยางแปะทิ้งไว้ และใบปลิวก็ค้างอยู่อย่างนั้น ไม่หายไปไหนจนกว่าเราจะลบ หรือ hide มัน ดังนั้นมาเริ่มแปะใบปลิวกันเลย!

ใบปลิวฉบับพิเศษ ถึง….ไซ่ง่อน หรือจะเรียกโฮจิมินห์, HCMC, whichever you prefer.

เริ่มการเดินทางครั้งนี้จากความอยากรู้อยากเห็น ’เวียดนามใต้’ เคยได้ยินจากเพื่อนหลายๆ คน ความคิดเห็น 50:50 บางคนชอบมาก บางคนเฉยๆ บางคนคิดว่า it’s too much — ครั้งนี้เลยตัดสินใจมาที่ไซ่ง่อน 2 สัปดาห์ โดยปราศจากการทำ research ใดๆ เรียกว่า “ไปตายเอาดาบหน้า”

สรุปก็คือดาบฟันไม่ตาย! แถมยัง alive และมีพลังสุดๆ!

ไซ่ง่อนเป็นเมืองที่โคตรวุ่นวาย เป็นเมืองที่ไม่หลับไหล ถ้าเทียบเป็นคนก็คงอายุช่วง 20 ต้นๆ นอนดึกอ่ะ ร้านค้าต่างๆ เปิดดึก แค่ก้าวย่างเท้าลงไปบนถนนก็จะเห็นร่องรอยของชีวิตกระจายเต็มไปหมด ร้านกาแฟตั้งเก้าอี้บนฟุตบาท ให้คนกินกาแฟแล้วมองออกไปที่ถนน, ร้านอาหารตั้งอยู่บนฟุตบาทพร้อมกับก้อม (เก้าอี้เตี้ยๆ น่ะ ภาษาไทยกลางเค้าเรียกว่าอะไรนะ), จอดรถมอเตอร์ไซค์บนฟุตบาท

และแน่นอนปริมาณมอเตอร์ไซค์มหาศาล ก็ต้องมาพร้อมกับ challenge ในการข้ามถนน และการบีบแตรที่ทุกคนบีบแล้วไม่โกรธกัน 5555 การบีบแตรเหมือนเป็นการบอกว่า “ชั้นกำลังมาแล้วนะ ระวัง” หรือ “พี่ๆ ไฟเขียวแล้ว”

ด้วยความสงสัย เลยสังเกตดูว่า ทุกคนรีบ.. แต่รีบไปไหน? สิ่งที่เราเห็นมันค่อนข้างชัดเจนว่าทุกคนรีบกิน รีบใช้ นกตื่นเช้าคือนกที่ได้กินหนอน คนที่ขยันสักวันจะประสบความสำเร็จ คนเอาจริงเอาจังในการทำงาน - ทั้งหมดมาจากค่านิยมความขยันของคนเวียดนาม, ความมุ่งมั่นในการประสบความสำเร็จ, ประวัติศาสตร์สงคราม, การแข่งขันสูง etc.

พออ่านมาถึงตอนนี้อาจจะพอนึกภาพออกใช่ไหมว่ามันวุ่นวายขนาดไหน แต่สิ่งที่เมืองนี้มีให้ ก็คือมีซอกหลืบ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ ที่ให้เราเข้าไปหลบและทำให้ใจสงบได้ การตามหาร้านพวกนี้จึงเป็นเรื่องสนุก คล้ายตามลายแทงโจรสลัด (Google Maps) ไปหาสมบัติอย่างไงอย่างงั้น

นอกจากนี้ ยังได้พบกับเพื่อนเก่า (มานะ) ที่ไม่ได้เจอกันน๊านนน เรียกได้ว่าเป็น unexpected meet up และเจอเพื่อนใหม่ (อัน) ที่พาเรานั่งมอไซค์ไปทั่วเมือง ทำให้เราเห็นไซ่ง่อนในมุมมองของ local และได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันแบบสนุกมากๆ ไม่เคยคุยกับใคร non-stop 6 ชม. มาก่อน โคตรบ้า

2 weeks: 9 meet-ups, 6 social dances, countless coffee and tea.

ไซ่ง่อน…. เข้ามาในจังหวะเวลาที่พอดี มาเป็นแรงบันดาลใจใหม่ๆ ที่ไม่คาดคิดว่าจะได้รับ แค่คิดเล่นๆ ว่าซักวันนึงถ้ามีโอกาสได้มาอยู่ที่นี่นานกว่านี้ ก็ทำให้ขนลุกแล้ว… เมืองนี้ใหญ่มากพอที่จะทำให้ไม่เบื่อ และทำให้เรารู้สึกว่าเราตัวเล็กจิ๋ว

ไซ่ง่อน… ทำให้เราได้เรียนรู้ว่า ชีวิตคือการดำเนินไป จะเร็วหรือช้า ซ้ายหรือขวา ก็ดำเนินต่อไป